Buscar este blog

lunes, 28 de mayo de 2012

¡...Y NO SOLO RESUELVEN...!

Así como os lo escribo y así como lo leeréis, vuestros hijos e hijas no solo saben resolver problemas matemáticos de cierta dificultad sino que también son capaces de hacer el enunciado de los mismos que, dicho con toda sinceridad, me parece tanto o más difícil que resolverlos, sobre todo cuando se tienen seis años y hasta hace nada su relación con el mundo de los números se limitaba hasta el conocimiento del 1 hasta el 10. Que no es poco. Y no solamente su progreso ha sido matemático, tendriáis que ver los dictados que hacen en sus libretas de doble pauta, son escritos no pequeños que aunque, evidente y lógicamente, tienen sus faltas de ortografía parecen escritos por manos de niños y niñas de mayor edad. Espero que, aunque crezcan mucho, los sentimientos que poseen los corazones tan jovencitos no maduren nunca. Nunca jamás.

jueves, 24 de mayo de 2012

¡ CUÁNTA EVOLUCIÓN DESDE LOS DINOSAURIOS!

Hoy, por fin, pudimos disfrutar de la pizarra mágica durante un buen rato sin interrupciones. Estuvimos viendo un documental que habíamos dejado pendiente por culpa de los deseos caprichosos de funcionamiento de la pizarra. Nos resultó a todos apasionante ver cómo debieron ser esas criaturas, sus tamaños, sus formas, sus modos de vida. Les sorprendió mucho a vuestros hijos e hijas descubrir que las aves son animales que proceden muy directamente de los dinosaurios. Los ojos de vuestros hijos, grandes como la luna llena, hablaban sin decir palabras. Me contaban que han recibido de la vida unos regalos maravillosos: inocencia, capacidad de maravillarse, sana curiosidad, espontaneidad...Y seguiría yo escribiendo más dones. Pero ¿qué os puedo contar de sus personas que no conozcáis vosotros?

domingo, 20 de mayo de 2012

¡ E ASÍ FOI COMO PASOU!

O mércores pasado foi día de festa. María foi a gañadora do Concurso de Relatos do primeiro ciclo e unha irmá doutra nena da clase, Alicia, foi tamén a gañadora no seu ciclo. Foi unha auténtica sorpresa para ela, que foi galardonada cun diploma e cun libro. Todos lle demos a noraboa. Eu tamén un bico. Antes do recreo traballamos adicando a maior parte do noso tempo á vida e obra de Valentín Paz Andrade. Da súa vida faleilles eu un pouco e da súa obra limos un par de poemas que lles costou un pouquiño entender, o seu vocabulario parecíalles un pouquiño bastante complicado mais había que traballar sobre iso e traballamos. Despois do recreo tivemos a festa. Os vosos fillos e fillas tiveron  unha bonita actuación de baile e canto galego. Tamén tres alumnos de 1ºA e tres de 1ºB leron un pequeno escrito que fixeron en clase axudados un pouquiño por min e que os escribo agora para que vexades o moito que son quen de facer. Tamén envíovos algunhas fotos onde están bailando e cantando e están, máis que nada, felices e contentos. Non sei se as cámaras son capaces de transmitir esas emocións...As nais e os pais si somos capaces de recibilas. ¿Non si? O texto dicía así:





































" Como estamos a celebrar o día das Letras Galegas queremos dar a nosa opinión das que nos parecen máis bonitas. Estivemos pensando e pensando e decidimos entre todos que as que máis bonitas nos parecen son a Xe e a Eme. Coa xe podemos escribir e ler palabras tan fermosas como xacarandaina, xoguete, xoaniña, xílgaro, xente, xenial ou xantareiro. Non digades que non soan como se fosen música. Coa eme temos mamá que é tan bonita como as nosas mamás, temos tamén maceira, máxica, marabilloso, meniño, mimosa, miñaxoia, morriña, muiñeira e moitas máis que, se os fixades, tamén empezan con eme. Pois estas son as Letras Galegas dos rapaces e rapazas de 1º. Esperamos que os gustaran tanto como a nós. E se non os gustasen buscade as vosas preferidas e o ano que ven falades vós".

martes, 15 de mayo de 2012

¡ PREPARATIVOS DEL DÍA DE LAS LETRAS GALLEGAS!

Mañana celebraremos en el cole el día dedicado a las Letras Gallegas, vuestros hijos e hijas y yo preparamos un escrito que leerán tres de ellos en representación de todo el aula. En él hablamos de nuestras letras gallegas preferidas explicando que nuestras elegidas son la X y la M. Pusimos nombres bonitos de nuestro idioma que empiezan por estas letras.Hay tantos...Mañana os lo escribiré en el blog para que sepáis exactamente lo que preparamos. Después del recreo harán un baile trabajado con Clara, la prode de Música. Espero poder sacarles alguna foto para que podáis verlos en imágenes y no solo a través de mis palabras. Cantaremos el himno galego y un rap muy moderno hecho para esta conmemoración. Además de todo esto empezamos a hacer dictados como los "mayores", textos ya un poco largos con signos de puntuación. La verdad es que no deja de sorprenderme la inmensa capacidad que tienen para progresar día a día. Espero que, de alguna manera, yo también esté progresando con ellos.

jueves, 10 de mayo de 2012

¡MÁGICA Y HOY COLABORADORA!

Pues hoy, afortunadamente, la pizarra digital quiso acompañarnos durante el tiempo necesario para que vuestros hijos e hijas pudiesesn acabar de ver El Patito Feo. Es una historia que considero apta para niños y, sobre todo, para niños y niñas que fueron. Les pregunté si les había gustado y su respuesta fue afirmativa, tiene una buena música, unas voces de doblaje agradables y un final feliz, es muy posible que sí disfrutasen viéndola. Pero me pregunto si ellos la ven como yo la veo, si entienden en ella lo que yo entiendo, si cualquier adulto la ve como es o como ellos quieren que sea. Cada ser humano nace con una esencia única y maravillosa que lo hace diferente a los demás, mas me temo que, con el paso de los años o a lo largo de ellos, vamos olvidando lo que verdaderamente somos para convertirnos en lo que no podemos ser de una manera auténtica. Deseo, de corazón, que ninguno de vuestros hijos e hijas dejen de ser nunca lo que son ahora, que la sociedad nunca les ponga una careta ni en su rostro ni en su alma. Ojalá.

miércoles, 9 de mayo de 2012

¡ MÁGICA PERO...!

Ya sabéis que para vuestros hijos e hijas y para mí la pizarra digital es mágica también pero, como puede pasarle a cualquier mago, sus trucos no salen siempre bien. Estábamos hoy tan contentos, después de bastante trabajo hecho, viendo la peli del Patito Feo cuando...¡zas! adiós imagen, bye-bye sonido. Intentamos que funcionase a base de nuestra fe en ella pero la ciencia, en estos casos, tiene sus motivos, desconocidos para nosotros, para no funcionar. Esperamos y esperamos pero las ondas o algún enlace o "algún-no sé-qué" no le dejó seguir funcionando, así que cambiamos al Patito Feo por un dibujo libre precioso que nos hiciese olvidar las desdichas del que se creía falto de belleza. Os diré que no hay truco de magia más sorprendente que la reacción de un niño. La magia que no falla solo se da en ellos.

viernes, 4 de mayo de 2012

¡ Y LLUEVE Y LLUEVE...!

Y parece que las nubes quisiesen regalarnos todo el agua de una sola vez como si tuviesen miedo de desaparecer para siempre. Y parece que el tiempo va despacio, que somos las mismas personas que hace unos meses, sin serlo. Y parece que vuestros hijos e hijas fuesen los mismos niños y niñas que yo conocí allá, por el mes de septiembre. Y parece que siguen siendo los mismos, que no crecieron, que no maduraron, mentira inocente. Y hoy, muchos días y días después, reconozco a cada uno de ellos un poco cambiados, un poco menos pequeños. Y siempre, aprendiendo de sus improvisadas lecciones, espero que algún día de llover.

martes, 1 de mayo de 2012

¡ EL ARTE NO TIENE EDAD!



El viernes pasado vuestros hijos e hijas con sus profes  y los alumnos de cinco años con las suyas tuvimos la ocasión de asistir en el cole a una obra de teatro protagonizada por personas mayores regalándonos sus almas de niños. El "Enano saltarín" fue la obra que eligieron para demostrarnos que la ilusión, el esfuerzo y el trabajo bien hecho siempre, siempre acaban con regalo. El nuestro para ellos fue un gran aplauso y muchas sonrisas. El suyo para nosotros su generosa entrega y su ternura. ¡Tienen tanto que enseñarnos...!